Het is zondagochtend 10 april. Een man wandelt door de straten van Grijpskerk. Dorpsgenoten kijken de man vanuit huizen en tuinen na. Zachtjes hoort hij ze zeggen: “wat is hij oud geworden zeg”.
Die man is de coach van dames 1. Er zijn soms wedstrijden waarbij je als coach in een paar uur minstens 10 jaar ouder wordt. De wedstrijd tegen Zwolle was daar één van.
De voortekenen waren best goed. Van de afgelopen 5 wedstrijden werden er 4 gewonnen. Een mooie reeks! Toch was er steeds één zwak onderdeel: de start van de wedstrijd. In plaats van direct “aan te staan” heeft dames 1 de gewoonte ontwikkeld om pas “aan te staan” na de eerste gedwongen time-out.
De boodschap was dus duidelijk: direct goed beginnen! Helaas duurde het deze wedstrijd 4 time-outs, 2 sets en een aantal omzettingen, tot het gewenste spel zichtbaar werd. Toegegeven. Zwolle bleek de eerste 2 sets een goede en vooral taaie tegenstander.
0-2 achter dus. Met Shannon op mid voor Dagmar en wat omzettingen werd de 3e set begonnen. Eindelijk lag de druk bij de tegenstander. Hoewel de stand van 22-25 anders doet vermoeden werd de winst vrij makkelijk binnengehaald. De 4e set stoomden we flink door en was een ruime voorsprong voldoende voor setwinst. 2-2!
Met de 5e set heeft dames 1 een goede en een minder goede traditie. De 5e set beginnen wij altijd heel goed en we winnen bijna altijd de 5e set. Helaas is de andere traditie dat wij de tegenstander dan steeds alle ruimte geven op terug te komen in de wedstrijd. Ook nu was dat weer zo. De ruime 11-5 voorsprong verdween als sneeuw voor de zon. Gelukkig wisten we precies op tijd het tij te keren gingen we met een 3-2 winst het veld af.
6 wedstrijden, 5 overwinningen. Een mooie reeks. Maar ook nog genoeg te verbeteren. Vrijdag 22 april spelen wij de volgende wedstrijd tegen Sudosa-Desto.
Tot die tijd volgt de coach een herstelkuur van betablockers, maagzuurremmers en cholesterolpillen……….